'Aanleun'
Wanneer opgenomen kinderen ouder worden (vanaf gemiddeld 15 jaar) en op zoek zijn naar eigen identiteit, ‘wie ben ik’, 'waar kom ik vandaan', ' hoe verhoud ik me naar eigen ouders/familie', hebben ze meer (fysieke en emotionele) ruimte nodig.
Dit is de aanleiding geweest om begin 2016 de 'aanleun' te ontwikkelen. In de aanleun wonen óf doorstromende jongeren vanuit het gezinshuis, of zij- instromende jongeren, die vastgelopen zijn in pleegzorg, of (gesloten) residentiële voorzieningen.
In de aanleun doen we een beroep op het ontwikkelen van zelfstandigheid, zoals leren koken, wassen, budgetteren, schoonhouden van eigen kamer en gemeenschappelijke ruimtes, het hebben van een bijbaantje etc. Kortom: zelfstandigheid in alle facetten en een voorbereiding op het latere leven.
Juist door de nabijheid van de gezinshuisouders blijft de context om deze zelfstandigheid te leren, veilig en vertrouwd. Jongeren kunnen vrij in- en uitlopen, maar er zit geen verplichting in. Het relationele 'nabij zijn' (op vraag, want fysiek is er wat meer afstand) wordt door gezinshuisouders geboden in gepaste relatie en hechting. De gezinshuisouders denken met de jongeren mee, hoe zich te verhouden tot biologische ouders of eerdere woonplekken. De aanleun is de ‘eigen plek’ van de jongeren waar ze tot rust kunnen komen in hun vaak woelige bestaan, maar tevens de plek waar ze voorbereidend op de toekomst kunnen oefenen in zelfstandigheid. De jongeren waarmee ze wonen hebben allemaal vergelijkbare omstandigheden, waarbij ze dingen kunnen delen met elkaar en ook leren van elkaar. De context van leefregels biedt daarnaast ook bescherming.
Het wonen in de aanleun maakt duidelijk wat jongeren in de toekomst nodig hebben qua woonvorm. Soms zijn jongeren gebaat bij verlengde jeugdzorg (zie ook 18plus), soms zijn ze gebaat bij een langdurig beschermde woonvorm vanuit de WMO. Ook zijn er jongeren die passen binnen 'beschutte' woonvormen. Rond het 17e levensjaar kan vaak een inschatting gemaakt worden wat jongeren in de toekomst qua woonvorm nodig hebben.
Onze ervaring is dat 18 jaar jong is om het leven geheel zelfstandig op te pakken en vol te houden, zeker omdat er bij onze doelgroep sprake is van belastende omstandigheden eerder.
In de aanleun is plek voor 4 a 5 jongeren. Robert & Janneke zijn de gezinshuisouders.