Wij hebben geleerd vanaf de allereerste plaatsing van een kind/jongere en leren nog elke dag bij.

We leren door samen te leven vanuit individuele behoeften, als gezin en als opvoeders van de kinderen/jongeren met wie we ons leven delen en met de contacten die we rond de kinderen/jongeren aangaan. De processen die we hier in doorleven, hebben ons meer opgeleverd dan 'cognitief weten'.

Slim zijn en kennis hebben is iets anders dan wijsheid opdoen door (levens)ervaring. Wat we aan kennis met ons meedragen is helpend, maar elke bouwsteen die we halen uit de ervaringen van ons gezinsleven, maakt dat we een volgende stap kunnen maken, een volgende bouwsteen kunnen leggen. 'Ervaren' is de meest krachtige leervorm. Daarbij is op het goede moment, kunnen 'laten' ook een heel belangrijk element. Door te 'laten' komen kinderen/jongeren en ouders soms meer in hun kracht dan door te sturen.

Met wat we leren ontwikkelen we ons verder. De ervaring die we opdoen beïnvloedt ons handelen in het vervolg. Het inzetten van onszelf als 'instrument' in de hulpverleningsrelatie, is daar de rode draad in. Dat maakt dat de manier waarop we ons werk vorm geven persoonlijk, maar toch professioneel is.